.

سهام عادی

دارندگان سهام عادی مالکان نهایی شرکت هستند . زیرا ، سهامداران عادی هنگامی  می توانند وجهی دریافت کنند که تمامی سرمایه گذاران دیگر وجوه مربوط به خود را دریافت کرده باشند . از لحاظ تئوریک ، سهامداران عادی به دلیل داشتن حق انتخاب اعضای هیأت مدیره ، بر شرکت سهامی کنترل دارند . هیأت مدیره نیز مدیرانی را منصوب می نماید که مسئولیت اداره عملیات روزانه شرکت را بعهده دارند .

سهام عادی یک منبع دائمی تأمین مالی برای شرکتها است که فاقد تاریخ سررسید می باشد . که از جمله اوراق بهادار با درآمد متغیر محسوب می شود . دارندگان این سهام صاحبان واقعی شرکت هستند و ریسک مالکیت شرکت را تقبل می نمایند . صاحبان سهام عادی مجازند آنچه که از درآمد شرکت بعد از پرداخت حقوق صاحبان اوراق قرضه و سهامداران ممتاز باقی می ماند را بین خود تقسیم نمایند و هنگام انحلال و یا ورشکستگی شرکت نیز پرداخت حقوق آنها در گرو پرداخت حقوق سایر گروه های ذینفع می باشد . با این حال این روش تأمین مالی دارای مزایا و معایبی می باشد که مهمترین آنها عبارتند از :

الف) مزایای انتشار سهام

• • سهام عادی به دلیل نداشتن سررسید ، یک منبع مالی دائمی به شمار می روند و شرکت می تواند بدون نگرانی از بازپرداخت وجوه حاصله از فروش سهام عادی وجوه مزبور را در سرمایه گذاری های خود مورد استفاده قرار دهد .
  • واحد اقتصادی الزام قانونی برای پرداخت سود سهام عادی ندارد ، لذا شرکت با مشکلات نقدینگی و بازپرداخت در آینده مواجه نخواهد شد . اگرچه از نظر قانونی پرداخت ۱۰% از سود خالص اجباری است . اما این تقسیم سود در حالتی است که سود قابل تقسیم وجود داشته باشد و با صدور سهام هیچگونه تعهدی برای شرکت در مورد پرداخت مبلغ ثابت سود ایجاد نمی کند .

• صدور سهام عادی موجب افزایش و گسترش مالکیت سهام می گردد .

ب) معایب انتشار سهام عادی

• هزینه این روش از روش های دیگر تأمین مالی بیشتر است . به همین دلیل مستلزم آن است که رشته های سرمایه گذاری با داشتن ریسکی معادل ریسک کلی شرکت دارای نرخ بازده بالاتری باشند .
• پرداخت سود سهام باعث صرفه جویی مالیاتی برای واحد اقتصادی نمی شود .
• انتشار سهام عادی باعث می شود سود هر سهم کاهش یابد و این موضوع بر قیمت سهام آثار منفی دارد[۱] .

سود انباشته

سود انباشته از سودهای باقیمانده در واحد انتفاعی پس از پرداخت سود سهام تشکیل می شود . تفاوت عمده بین سود انباشته و سایر روش های تأمین مالی این است که مستلزم تحصیل وجوه از اشخاص خارج از واحد انتفاعی یعنی اعطاء کنندگان تسهیلات مالی و سهامداران جدید نیست . اما تأمین مالی از طریق سود انباشته ، موجب کاهش سود سهام قابل پرداخت به سهامداران فعلی خواهد شد . به بیان دیگر در دسترس بودن سود انباشته نه تنها به سودهای تحصیل شده توسط واحد انتفاعی بستگی دارد ، بلکه با سیاست پرداخت سود سهام آن نیز مرتبط است . اگرچه تأمین مالی از طریق سود انباشته موجب کاهش وجوه قابل پرداخت به شکل سود سهام می شود . اما وجوه در دسترس برای پرداخت سود سهام به سهامداران فعلی را در آینده افزایش خواهد داد . دلیل این افزایش این است که چنانچه واحد انتفاعی بجای سود انباشته شده از منابع تأمین مالی خارج از واحد انتفاعی استفاده کند ، لازم است نوعی بازده برای این منابع فراهم نماید .

بسیاری از مدیران نیازهای سرمایه گذاری خود را برای چند سال آینده پیش بینی کرده و بر اساس آن شروع به انباشت سود و سرمایه گذاری موقت آن در دارائیهای مالی می نمایند تا هنگام نیاز برای تأمین مالی پروژه های سرمایه گذاری طرح ریزی شده از آن استفاده نمایند .( سید نژاد فهیم ،۱۳۸۱،ص ۳۶-۲۲)^۱۲

[۱] Fabozzi F .J,1992

سوالات یا اهداف پایان نامه :

.اهداف تحقیق

هدف اصلی از این تحقیق در وحله اول بررسی ارتباط بین متغیر های کلان اقتصادی از جمله نرخ دلار ، نرخ نقدینگی ، نرخ سود بانکی و نرخ تورم با ساختار سرمایه یا همان اهرم مالی که میزان نسبت بدهی به دارایی ها در شرکت های پذیرفته شده در بازار سرمایه ایران است ، در ضمن  به  بررسی میزان تاثیر  این متغیر های بر تصمیم گیری مدیران شرکت ها در زمینه تامین منابع مالی مورد نیاز می پردازد درحالی که در طی سال های گذشته محیط اقتصادی کشورکه از جمله کشور های در حال توسعه می باشد پر نوسان بوده است که در آخر این سوال مطرح می شود که آیا این نوسانات بر ساختار سرمایه و میانگین موزون هزینه سرمایه و سود آوری شرکت ها تاثیرگذار بوده است ؟