.

۱-۳ مقدمه

تحقیق فرآیندی است که از طریق آن می توان درباره ناشناخته ها به جستجو پرداخت و نسبت به آن شناخت لازم را کسب کرد.در این فرایند ازچگونگی گردآوری شواهد وتبدیل آنها به یافته ها  تحت عنوان روش شناسی[۱]  یاد می شود.

این سوال که چگونه داده ها گردآوری می شوند و مورد تفسیر قرار می گیرد، به طوری که ابهام حاصل از آنها به حداقل ممکن کاهش یابد، مربوط به روش شناسی تحقیق است.

روش تحقیق وسیله یا طریقه تعیین است که چگونه یک گزاره تحقیقی مورد تایید یا رد می شود.

روش تحقیق مناسب  بر اساس گزاره های تحقیق انتخاب می شود. سرمد و همکاران(۱۳۸۰)  هدف از انتخاب روش تحقیق آن است که محقق مشخص نماید که چه روش و شیوه ای او را دقیق تر، سریع تر و آسان تر در دستیابی به پاسخ پرسش تحقیق مورد نظر یاری می نماید.

در این فصل روش شناسی پژوهش ، فرایند جمع آوری اطلاعات و آزمون فرضیه ها و دستیابی به نتایج مورد بررسی قرار می گیرد.

۲-۳ فرضیات پژوهش

فرضیه عبارت است از حدس یا گمان اندیشمند درباره ماهیت، چگونگی روابط بین پدیده ها ، اشیاء و متغیرها، که محقق را در تشخیص نزدیکترین و محتمل ترین راه برای کشف مجهول کمک می نماید، بنابراین، فرضیه گمانی است موقتی که درست بودن یا نبودنش باید مورد آزمایش قرار گیرد.حافظ نیا(۱۳۸۲) این تحقیق دارای دو فرضیه اصلی ودو فرضیه فرعی می باشد که به صورت زیر ارائه می گردد:

فرضیه اصلی اول: روند نسبت PEG شرکت های صنایع غذایی و دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در مقایسه با نسبت P/E طی دوره تحقیق از ثبات بیشتری برخوردار است.

برای بررسی ثبات یک متغیر از آماره توصیفی ضریب تغییرات استفاده می شود، بدین صورت متغیری که دارای ضریب تغییرات کوچکتری باشد، در طول زمان  از ثبات بیشتری برخوردار خواهد بود. در این جا ما به دنبال مقایسه ثبات دو متغیر P/E و  PEG هستیم. بنابراین فرضیه اول را می توان به صورت زیر نوشت:

فرضیه اول:  ضریب تغییرات نسبت PEG در شرکت های صنایع غذایی و دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره تحقیق کوچکتر از ضریب تغییرات نسبت P/E است.

فرضیه دوم: این پژوهش به صورت زیر تعریف شده است:

فرضیه اصلی دوم: تعیین قیمت سهام با در نظر گرفتن نسبت PEG در شرکت های صنایع غذایی و دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ،در مقایسه با مدل  P/E از دقت بیشتری برخوردار است.

فرضیه فرعی اول : تعیین قیمت سهام با در نظر گرفتن نسبت PEG در شرکت های صنایع غذایی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در مقایسه با مدل  P/E از دقت بیشتری برخوردار است.

فرضیه فرعی دوم: تعیین قیمت سهام با در نظر گرفتن نسبت PEG در شرکت های صنایع دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در مقایسه با مدل  P/E از دقت بیشتری برخوردار است.

در فرضیه دوم و فرضیات فرعی آن ،هدف بررسی میزان دقت پیش بینی قیمت با بهره گرفتن از دو نسبت P/E وPEG است. برای آزمون این فرضیه در ابتدا قیمت سهام با بهره گرفتن از این دو نسبت محاسبه و تفاوت آنها با قیمت واقعی  بازار محاسبه می شود، سپس میزان انحرافات محاسبه شده از لحاظ آماری با هم مقایسه می شوند تا مشخص شود که کدام پیش بینی از انحراف  کمتری برخوردار است. بنابراین فرضیه دوم، به صورت زیر قابل ارائه می باشد:

فرضیه دوم،تفاوت قیمت پیش بینی شده با بهره گرفتن از نسبت PEG از قیمت واقعی بازار کمتر از تفاوت قیمت پیش بینی شده با بهره گرفتن از  نسبت P/E از قیمت واقعی بازار در شرکت های صنایع غذایی و دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است.

۳-۳ جامعه آماری و ویژگی های آن

یک جامعه آماری عبارت است از مجموعه ای از افراد یا واحدها که دارای حداقل یک صفت مشترک باشند (سرمد و همکاران،۱۳۷۸،۸۹)^۱.

جامعه آماری این تحقیق شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران هستند که تا پایان سال ۱۳۸۰ پذیرفته شده باشند و معیارهای زیر را احراز کرده باشند:

۱٫پایان سال مالی آنها به ۲۹/۱۲ ختم شود.

۲٫جزء شرکت های زیان ده نباشند.

۳٫درزمره شرکت های فعال در صنایع غذایی و دارویی باشند.

۴٫اطلاعات آنها برای دوره مورد بررسی در دسترس باشد.

با بررسی های انجا شده مجموعاً ۶۰ شرکت حائز معیارهای فوق شناخته و به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند.با توجه به محدودیت های ذکر شده در بالا روش نمونه گیری ، به صورت هدفمند(سیستماتیک) می باشد و شرکت هایی که شرایط فوق الذکر را نداشتند ، حذف سیستماتیک شدند.

[۱]-Mthodology

سوالات یا اهداف پایان نامه :

۱ اهداف و ضرورت پژوهش

بورس اوراق بهادار یکی از اجزاء و بخش های اصلی بازار متشکل سرمایه است که نقش اصلی آن جذب و هدایت پس اندازها  و نقدینگی سرگردان و پراکنده در جامعه به سوی مسیرهای بهینه است، به گونه ای که با تخصیص بهینه منابع مالی کمیاب، بخش عمده ای از سرمایه جذب سودآورترین فعالیت ها و پروژه ها گردد(نصراللهی ،۱۳۷۹، ۵۲)[۱].

نسبت قیمت به سود (P/E) یک ابزار ارزیابی گسترده است. P/E صرفاً به صورت ارزش بازار هر سهم تقسیم بر سود پس از مالیات تعریف شده است.  P/E برای سرمایه گذاران اطلاعات مربوط تلقی می شود، زیرا این نسبت حدی را نشان می دهد که تا آن حد سود هر سهم به وسیله قیمتش پوشش داده می شود (ژیل،۲۰۰۳، ۹۳۴)[۲] .

نسبت های P/E، ابزار مفید و دارای کاربرد گسترده ای در تعیین ارزش نسبی سهام هستند. هر چقدر سهام همگن تر تحلیل شود، مقایسه کردن با بهره گرفتن از این نسبت آسان تر است. در عین حال یکی از دشواری های استفاده از نسبت های P/E ، در موقعیت های ناهمگون است(پیترز،۱۹۹۱،۵۰)[۳].

نسبت P/E پایین دیگر به عنوان یک نشانه معتبر نیست و چیزی به عنوان یک استراتژی سرمایه گذاری بلندمدت وجود ندارد.از آنجایی که «محدوده های قابل قبول P/E» برای صنایع مختلف وجود دارد،این امر نه تنها روند گذشته نسبت P/E بلکه میانگین نسبت P/E صنعت را نیز باید در نظر گیرد. استفاده از نسبت P/E همراه با نرخ رشد EPS می تواند نسبت بسیار مفیدتر PEG را ایجاد کند. که نمایی جذاب از ارزش بالقوه شرکت است(همان منبع،۹۴۰)[۴].

نسبت PEG ابزار ارزشمندی در ارزیابی سهام در حال رشد است. این نسبت به برآورد این که چه مقدار رشد در قیمت سهام در حال حاضر منظور شده است، کمک می کند. و معیاری برای مقایسه سهامی می باشدکه بانرخ های متفاوتی رشد می کنند.

سهولت کاربرد، یک عامل مثبت مهم برای استفاده از نسبت PEG می باشد. هر چقدر محاسبه یک نسبت آسان تر باشد، احتمال کاربرد آن بیشتر است(همان منبع،۴۹)[۵].

مشکل نسبت P/E آن است که این نسبت به خودی خود، یک رقم بی معنی است. آیا P/E برابر با ۵ خوب است؟ یا اینکه این نسبت باید برابر با ۱۰ باشد؟ و یا احتمالاً ۲۵ باشد؟ از لحاظ ریاضی، یک سهم دارای P/E پایین از یک سهم با P/E بالاتر بهتر تلقی می شود. اما آیا واقعاً چنین است؟ دو سوال زیر احتمالاً به ما کمک می کند تا این مشکل را حل کنیم:

• چرا مردم در سهام سرمایه گذاری می کنند؟
• چرا باید قیمت یک سهم بالا برود؟

پاسخ سوال اول: مردم در سهام سرمایه گذاری می کنند زیرا هنگامی که قیمت آن بالا می رود، می توانند سهام را بفروشند و سود کسب کنند.

پاسخ سوال دوم: قیمت سهم در صورتی بالا می رود که شرکت سود بالاتر در هر سهم ایجاد کند.(البته دلایل زیاد دیگری برای افزایش قیمت سهام وجود دارد اما از دیدگاه بنیادی قیمت یک سهم نهایتاً بازتاب سودهایش می باشد)

به عبارت دیگر رشد سود در قیمت سهم منعکس می شود. به علاوه از آنجایی که یک سهم به امید افزایش قیمت در آینده خریده می شود، باید به نرخ رشد مورد انتظار درآمدهایش  به ویژه پس از دو یا سه سال آتی، توجه کرد.از این رو ،مقایسه این دو یعنی نسبت P/E و رشد EPS شرکت ، تصویر با معناتری ارائه می دهد(رائو؛۲۰۰۶،۶۳)[۶].

اگر یک سرمایه گذاربتواند بهترین پیش بینی از رشد آتی شرکت را داشته باشد، می تواند در پرتفویی که انتظار رشد بالاتری نسبت به رشد مبتنی برمتغیرهای بنیادی بر اساس قیمت دارد ،سرمایه گذاری بلند مدت کند و در پرتفویی که انتظار رشد کمتری نسبت به رشد مبتنی بر ضرایب بازار دارد، سرمایه گذاری کوتاه مدت بنماید.در نتیجه این سرمایه گذار باید بازدهی های با ریسک تعدیل شده بیشتری برای چنین پرتفوی هایی کسب کند(سان،۲۰۰۱، ۱۲۳).

[

[۲]-Gill.,2003,934

[۳]-Peters,1991,50

[۶]-Rao,2006,63

[۷]-Sun,2001,123