.

۳ روش گردآوری اطلاعات و داده ها

روش های گردآوری اطلاعات را به طور کلی به دو طبقه می توان تقسیم کرد :

-روش های کتابخانه ای بسته به نوع سند و موضوع تحقیق ممکن است با بهره گرفتن از فیش یا جدول یا نقشه و کروکی یا فرم های شبه پرسشنامه یا ترکیبی از همه آنها انجام پذیرد.

-روش های میدانی که از شهرت بیشتری برخوردارند عبارتند از : روش پرسشنامه ای ، روش مصاحبه  ،روش مشاهده ، روش آزمون و روش های صوتی و تصویری.

۱-۷-۳ روش گردآوری اطلاعات آزمون

نسبت  P/E یکی از پرکاربردترین نسبت های مالی مورد استفاده جهت ارزیابی و انتخاب سهام مناسب توسط سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار می باشد. این نسبت که با تقسیم قیمت بازار سهام بر EPS سهام محاسبه می شود و بیانگر میزان پولی است که سرمایه گذاران حاضرند به ازای EPS شرکت پرداخت نمایند. اما بسیاری از عوامل تاثیرگذار بر ارزیابی سهام در ضریب P/E  مستتر است که مهم ترین  آنها نرخ رشد سود می باشد که در ارزیابی سهام،متغیری بسیار مهم محسوب می شود.برای حل این نقیصه در بازارهای سرمایه ، ضریب دیگری به نام نسبت PEG به وجود آمده است. این نسبت در واقع نسبت P/E را با بهره گرفتن از نرخ رشد بلند مدت سود (G) تعدیل می کند. نسبت PEG به صورت زیر محاسبه می شود:

که در آن G_n نرخ رشد بلند مدت سه ساله سود است که با بهره گرفتن از میانگین هندسی به صورت زیر محاسبه می شود.

که در آن :

  :  نرخ رشد سالانه سود،

: نرخ رشد سه ساله سود،

این پژوهش به دنبال مقایسه کارایی دو نسبت P/E و PEG در ارزیابی سهام است. بدین منظور ثبات این دو نسبت با مقایسه روند آنها بررسی شد. برای این کار، ضریب تغییرات این دو نسبت در طول دوره زمانی ۵ ساله ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ مورد توجه قرار گرفت. سپس ضرایب تغییرات با هم مقایسه شدند تا مشخص گردد که کدام نسبت در دوره زمانی تحقیق از ثبات بیشتر و معنادارتری برخوردار است.

با انجام آزمون های فوق فرضیه اول پژوهش مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. تا مشخص شود که آیا روند نسبت PEG در شرکتهای صنایع غذایی و دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در مقایسه با نسبت P/E طی دوره تحقیق از ثبات بیشتری برخوردار است یا خیر؟

در ادامه قیمت سهام با بهره گرفتن از هر کدام از این نسبت ها پیش بینی شد. برای پیش بینی قیمت سهام با بهره گرفتن از نسبت P/E  و نسبت PEG از فرمولهای زیر استفاده کردیم:

سوالات یا اهداف پایان نامه :

۱ اهداف و ضرورت پژوهش

بورس اوراق بهادار یکی از اجزاء و بخش های اصلی بازار متشکل سرمایه است که نقش اصلی آن جذب و هدایت پس اندازها  و نقدینگی سرگردان و پراکنده در جامعه به سوی مسیرهای بهینه است، به گونه ای که با تخصیص بهینه منابع مالی کمیاب، بخش عمده ای از سرمایه جذب سودآورترین فعالیت ها و پروژه ها گردد(نصراللهی ،۱۳۷۹، ۵۲)[۱].

نسبت قیمت به سود (P/E) یک ابزار ارزیابی گسترده است. P/E صرفاً به صورت ارزش بازار هر سهم تقسیم بر سود پس از مالیات تعریف شده است.  P/E برای سرمایه گذاران اطلاعات مربوط تلقی می شود، زیرا این نسبت حدی را نشان می دهد که تا آن حد سود هر سهم به وسیله قیمتش پوشش داده می شود (ژیل،۲۰۰۳، ۹۳۴)[۲] .

نسبت های P/E، ابزار مفید و دارای کاربرد گسترده ای در تعیین ارزش نسبی سهام هستند. هر چقدر سهام همگن تر تحلیل شود، مقایسه کردن با بهره گرفتن از این نسبت آسان تر است. در عین حال یکی از دشواری های استفاده از نسبت های P/E ، در موقعیت های ناهمگون است(پیترز،۱۹۹۱،۵۰)[۳].

نسبت P/E پایین دیگر به عنوان یک نشانه معتبر نیست و چیزی به عنوان یک استراتژی سرمایه گذاری بلندمدت وجود ندارد.از آنجایی که «محدوده های قابل قبول P/E» برای صنایع مختلف وجود دارد،این امر نه تنها روند گذشته نسبت P/E بلکه میانگین نسبت P/E صنعت را نیز باید در نظر گیرد. استفاده از نسبت P/E همراه با نرخ رشد EPS می تواند نسبت بسیار مفیدتر PEG را ایجاد کند. که نمایی جذاب از ارزش بالقوه شرکت است(همان منبع،۹۴۰)[۴].

نسبت PEG ابزار ارزشمندی در ارزیابی سهام در حال رشد است. این نسبت به برآورد این که چه مقدار رشد در قیمت سهام در حال حاضر منظور شده است، کمک می کند. و معیاری برای مقایسه سهامی می باشدکه بانرخ های متفاوتی رشد می کنند.

سهولت کاربرد، یک عامل مثبت مهم برای استفاده از نسبت PEG می باشد. هر چقدر محاسبه یک نسبت آسان تر باشد، احتمال کاربرد آن بیشتر است(همان منبع،۴۹)[۵].

مشکل نسبت P/E آن است که این نسبت به خودی خود، یک رقم بی معنی است. آیا P/E برابر با ۵ خوب است؟ یا اینکه این نسبت باید برابر با ۱۰ باشد؟ و یا احتمالاً ۲۵ باشد؟ از لحاظ ریاضی، یک سهم دارای P/E پایین از یک سهم با P/E بالاتر بهتر تلقی می شود. اما آیا واقعاً چنین است؟ دو سوال زیر احتمالاً به ما کمک می کند تا این مشکل را حل کنیم:

• چرا مردم در سهام سرمایه گذاری می کنند؟
• چرا باید قیمت یک سهم بالا برود؟

پاسخ سوال اول: مردم در سهام سرمایه گذاری می کنند زیرا هنگامی که قیمت آن بالا می رود، می توانند سهام را بفروشند و سود کسب کنند.

پاسخ سوال دوم: قیمت سهم در صورتی بالا می رود که شرکت سود بالاتر در هر سهم ایجاد کند.(البته دلایل زیاد دیگری برای افزایش قیمت سهام وجود دارد اما از دیدگاه بنیادی قیمت یک سهم نهایتاً بازتاب سودهایش می باشد)

به عبارت دیگر رشد سود در قیمت سهم منعکس می شود. به علاوه از آنجایی که یک سهم به امید افزایش قیمت در آینده خریده می شود، باید به نرخ رشد مورد انتظار درآمدهایش  به ویژه پس از دو یا سه سال آتی، توجه کرد.از این رو ،مقایسه این دو یعنی نسبت P/E و رشد EPS شرکت ، تصویر با معناتری ارائه می دهد(رائو؛۲۰۰۶،۶۳)[۶].

اگر یک سرمایه گذاربتواند بهترین پیش بینی از رشد آتی شرکت را داشته باشد، می تواند در پرتفویی که انتظار رشد بالاتری نسبت به رشد مبتنی برمتغیرهای بنیادی بر اساس قیمت دارد ،سرمایه گذاری بلند مدت کند و در پرتفویی که انتظار رشد کمتری نسبت به رشد مبتنی بر ضرایب بازار دارد، سرمایه گذاری کوتاه مدت بنماید.در نتیجه این سرمایه گذار باید بازدهی های با ریسک تعدیل شده بیشتری برای چنین پرتفوی هایی کسب کند(سان،۲۰۰۱، ۱۲۳).

[

[۲]-Gill.,2003,934

[۳]-Peters,1991,50

[۶]-Rao,2006,63

[۷]-Sun,2001,123