خصوصیات کیفی مرتبط با ارائه اطلاعات چگونه باشد؟

خصوصیات کیفی به خصوصیاتی اطلاق می‌شود که موجب می‌گردد اطلاعات ارائه شده در صورتهای مالی برای استفاده‌ کنندگان در راستای ارزیابی وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف‌پذیری مالی واحد تجاری مفید واقع شود.

خصوصیات کیفی اصلی مرتبط با ارائه اطلاعات قابل مقایسه بودن و قابل فهم بودن است. حتی اگر اطلاعات مربوط و قابل اتکا باشد، مفید بودن آن در صورت قابل مقایسه نبودن و قابل فهم نبودن دچار محدودیت خواهد بود (کمیته فنی سازمان حسابرسی، ۱۳۸۰، ص ۴۵۱)^۲.

قابل مقایسه بودن

استفاده‌ کنندگان صورتهای مالی باید بتوانند صورتهای مالی واحد تجاری را طی زمان، جهت تشخیص روند تغییرات در وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف‌پذیری مالی واحد تجاری، مقایسه نمایند. استفاده‌ کنندگان همچنین باید بتوانند صورتهای مالی واحدهای تجاری مختلف را مقایسه کنند تا وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف‌پذیری مالی آنها را نسبت به یکدیگر بسنجند. بدین ترتیب ضرورت دارد اثر معاملات و سایر رویدادهای مشابه در داخل واحد تجاری و در طول زمان برای آن واحد تجاری با ثبات رویه اندازه‌گیری و ارائه شود و بین واحدهای تجاری مختلف نیز هماهنگی رویه در بابا اندازه‌گیری و ارائه موضوعات مشابه رعایت گردد (کمیته فنی سازمان حسابرسی، ۱۳۸۰، صص ۴۵۷-۴۵۶)^۱.

قابل فهم بودن

قابل فهم بودن، بدین معنی می‌باشد که اطلاعات مالی ارائه شده به آسانی برای استفاده‌ کنندگان قابل درک باشد. قابل فهم بودن از دو جهت قابل بررسی می‌باشد. یکی نحوه ارائه اطلاعات و دیگری استفاده‌ کنندگان از این اطلاعات می‌باشد. برای اینکه ارائه اطلاعات قابل فهم باشد، لازم است که اقلام به نحوی مناسب در یکدیگر ادغام و طبقه‌بندی گردد. استفاده‌ کنندگان از این اطلاعات نیز باید از آگاهی معقولی در زمینه فعالیتهای تجاری و نحوه حسابداری برخوردار باشند و در عین حال، اطلاعات پیچیده‌ای که در جهت رفع نیازهای اطلاعاتی استفاده‌ کنندگان مربوط تلقی می‌شود، نباید به بهانه مشکل بودن درک آن توسط برخی استفاده‌ کنندگان از صورتهای مالی حذف شود، اگرچه اینگونه اطلاعات نیز باید حتی‌‌المقدور به گونه‌ای ساده ارائه شود (همان منبع، ص ۴۵۸)^۲.

سوالات یا اهداف پایان نامه :

۱ اهداف تحقیق

هدف اصلی در این تحقیق کمک به تدوین استانداردهای افشا در ایران باتوجه به ویژگیهای نسبت فعالیت شرکتها می‌باشد زیرا اگر بین نسبتهایی که در بالا اشاره شد با افشای کافی در صورتهای مالی رابطه سیستماتیک وجود داشته باشد، می‌توان نتیجه گرفت که تفاوت در میزان افشا در صورتهای مالی سالانه، ناشی از تفاوت در نسبتهای فعالیت (شاخصهای بکارگیری داراییها) شرکتها است. از این رو در تدوین استانداردهای حسابداری باید افشا  لحاظ گردد. از طرفی استفاده‌ کنندگان از صورتهای مالی تمایل دارند به اطلاعات صورتهای مالی بنا بر اصل افشا یعنی حداقل افشاهای مورد نیاز (افشای کافی) دسترسی داشته باشند. چه معیاری می‌تواند مبنای میزان افشای کافی در صورتهای مالی باشد؟ آیا متغیرهای مختلف برای برآورد سطح افشا توانایی یکسانی دارند؟ و آیا یکی از آنها نسبت به سایر متغیرها برتری فاحشی دارد؟

با توجه به مطالب پیش گفته در این تحقیق ۴ هدف اصلی را در نظر گرفته‌ایم که به شرح ذیل‌اند:

• آیا نسبت فروش به سرمایه در گردش با سطح افشای کافی صورتهای مالی رابطه معناداری دارد؟
• آیا نسبت فروش به داراییهای ثابت با سطح افشای کافی صورتهای مالی رابطه معناداری دارد؟
• آیا نسبت فروش به کل داراییها با سطح افشای کافی صورتهای مالی رابطه معناداری دارد؟
• آیا نسبت فروش به حقوق صاحبان سهام با سطح افشای کافی صورتهای مالی رابطه معناداری دارد؟