۲٫۴٫۱٫ تربیت جنسی و ضرورت آن در دین اسلام

تعاریف فراوانی ‌در مورد تربیت جنسی از سوی اندیشمندان دینی و غیر دینی در باب تربیت جنسی بیان شده است ولی آنچه که از متون و آموزه های دینی می توان در باب مسئله تربیت دینی بیان کرد، تعاریفی است که برخی از محققان اسلامی به بیان آن پرداخته‌اند. به طور مثال برخی بر این باورند که مقصود از تربیت جنسی یعنی اینکه «کودک را به گونه ای بپرورانیم که هنگامی که به سن بلوغ رسید، حلال و حرام را در مسائل جنسی تشخیص دهد و به وظایف زناشویی و همسری آگاه باشد و از ‌لاابالی‌گری بپرهیزد و راه و رسم عفت اسلامی، خلق و خوی او باشد و در وادی شهوت، سرگردان نشود».^[۲۷۹] برخی نیز بر این باورند که تربیت جنسی یعنی «زمینه ها و عواملی که مربوط به مسائل جنسی است، طوری فراهم شود که استعدادهای شخصی در جهت رسیدن به کمال اختیاری فرد، شکوفا شود و او را برای رسیدن به کمال مطلوب، یاری نماید.»^[۲۸۰] و در تعاریفی دیگر تربت جنسی بدین صورت بیان می شود که: «تربیت جنسی یعنی شامل آن عده از عادات، ملکات و روش های بشری است که با غریزه جنسی بستگی دارند، مانند حیای مرد و زن، عفاف و وفاداری، منع زنا و … می‌باشد.»^[۲۸۱] و در تعریفی دیگر «تربیت جنسی در یک معنا فراتر از آموزش جنسی مطرح می شود که، عبارت است از به کارگیری شیوه هایی، برای ایجاد صفات و رفتارهای جنسی سالم و زدودن صفات و رفتارهای جنسی غیرسالم در انسان.»^[۲۸۲] همچنین برخی نیز با رفع ابهام های موجود در تعاریف فوق، تعریفی دیگر از تربیت جنسی به میان آورده اند و معتقداند که، تربیت جنسی یعنی «فرد در دوره های رشد کودکی، نوجوانی، و جوانی، به گونه ای پرورش داده شود و آموزش ببیند که با جنسیت خود آشنا گردد و آن را بپذیرد؛ قدردان وجود خویش باشد و به آن افتخار کند؛ نقش مذکر و مونث بودن از لحاظ اجتماعی را یاد بگیرد؛ و احکام و آداب دینی در ارتباط با مسائل جنسی مربوط به خود و روابط با همجنس و جنس مخالف را فراگیرد؛ … به گونه ای توانمند شود که عاطف و فعالیت های جنسی خویش را در جهت قرب الی الله و جلب خشنودی خداوند به کار گیرد.»^[۲۸۳]

با توجه ‌به این تعاریف، از دیدگاه آموزه های اسلامی، تربیت جنسی حوزه وسیعی را در بر می‌گیرد. بگونه ای که باید فرد در تمام سنین، از کودکی تا بزرگسالی طی آموزش ها و تربیت های جنسی بیاموزد که باید قوای جنسی خود را به صورت صحیح و با توجه به موازین شرعی رشد داده و شناخت و انتظار صحیحی از هویت جنسی خود داشته باشد و از تمایلات جنسی که مطابق با هویت جنسی او نیست خودداری کند. همچنین فرد در طی این تربیت باید بداند که ارضای صحیح غریزه جنسی او به چه صورت می‌باشد و پیشگیری های لازم در راستای جلوگیری از انحرافات جنسی و ایجاد پاکدامنی در جامعه را به خوبی دانسته و انجام دهد، زیرا اعتیاد به انحرافات جنسی، به علت قوی بودن غریزه جنسی از شدت بیشتری برخوردار است اما عادت به آن به گونه ای که فرد نتواند آن را ترک کند و زندگی جنسی به هنجاری نداشته باشد، بیماری محسوب می شود.^[۲۸۴] به طوری که امام حسن عسگری۷ درباره دشواری ترک عادت چنین می فرمایند که:

«ردُّ المُعتَادِ عَن عَادَتِهِ کَالمُعجِزِ؛ برگرداندن معتاد از عادتش، مانند معجزه است.»^[۲۸۵]

۲٫۴٫۲٫ تاریخچه همجنس گرایی در منابع اسلامی

در قرآن که مهمترین منبع دینی مسلمانان می‌باشد، همجنس گرایی را به مردمان قوم شهر سدوم که پیامبران آن ها حضرت لوط۷ بود نسبت می‌دهد. به طوری که در ذیل آیات متعدد همچون آیات ۷۰ الی ۸۴ سوره مبارکه هود و آیات ۷۴ و ۷۵ سوره مبارکه انبیاء و سایر آیات دیگر درباره حضرت لوط۷ و قوم ایشان سخن به میان آمده و به بیان داستان سرنوشت قوم حضرت لوط۷ می پردازند. طبق آیات الهی داستان حضرت لوط۷ و قوم ایشان بدین صورت بیان شده است که، حضرت لوط۷ برادرزاده حضرت ابراهیم۷ بوده و از کَلدَانیان به حساب می آمدند، که محل زندگى آنان سرزمین بابل بود و از اولین کسانى می‌باشد که در ایمان آوردن به حضرت ابراهیم۷ گوى سبقت را از سایرین ربوده بود، به طوری که طبق گفته قرآن ایشان وقتی به حضرت ابراهیم۷ ایمان آوردند گفتند که: « من بسوى پروردگارم مهاجرت مى‏کنم.»^[۲۸۶] در نتیجه خداى تعالى او را با ابراهیم نجات داده و به سرزمین فلسطین، روانه کرد: «و او – ابراهیم- و لوط را به سرزمین (شام) – که آن را براى همه جهانیان پربرکت ساختیم- نجات دادیم!»^[۲۸۷] پس حضرت لوط۷ در بعضى از بلاد آن سرزمین مانند شهر سدوم سکنی گزیده و به تبلیغ یکتاپرستی مشغول شد.

محدوده رسالت حضرت لوط۷ مربوط به اهالی سرزمین «مؤتفکات»^[۲۸۸] که شامل شهرهای سدوم، عموره، صوغر و صبوییم می شد که خدای تعالی با دادن حُکم و علم به ایشان، آن پیامبر راستین را مأمور به راهنمایی قومی کرد که جزء فساد و شرک کار دیگری انجام نمی دادند. که از جمله توصیف های که خداوند در قرآن درباره حضرت لوط۷ فرمودند، می توان به آیات ۷۴ و ۷۵ سوره مبارکه أنبیاء اشاره کرد:

«و لوط را که به او حکم و علم دادیم؛ و از شهرى که اعمال زشت و کثیف انجام مى‏دادند، رهایى بخشیدیم؛ چرا که آن ها مردم بد و فاسقى بودند.»^[۲۸۹]

مردم شهر سدوم و آبادیها و شهرهاى اطراف آن که خداى تعالى آن ها را مؤتفکات خوانده، به بت پرستس مشغول بودند و آلوده به گرایش جنسی همجنس گرایی بوده و از دیدگاه قرآن این قوم اولین قوم از اقوام و نژاد بشری است که این عمل در بینشان شایع گشت بود، و شیوع آن به حدى رسیده بود

1. 1. . Herman، Wouk، This is my God، New York، ۱۹۷۶، p141. ↑

1. 1. . Shulchan Arukh: Even Ha-Ezer 25, Orach Chaim 240 ↑

1. 1. . آنترمن، اَلن، باورها و آیین های یهودی، ص۲۳۵٫ ↑

1. 1. . رک: اشعیا، ۴۷:۳ ؛ لاویان، ۱۸، ۶:۱۹٫ ↑

1. 1. . لاویان۲۰:۱۸ ↑

1. 1. . همان۱۰:۲۰ ↑

1. 1. . تثنیه ۲۲:۲۲ ↑

1. 1. . رک: ارمیا ۹:۷؛ حزقیال۳۸:۱۶ ؛ هوشع ۲:۴ ؛ مزامیر ۱۸:۵ ؛ امثال ۳۰:۶ ؛ ایوب۱۴:۲۴ ↑

1. 1. . تثنیه۲۳:۲۲ ↑

1. 1. . سیفرا به میدراش یا همان شرح سِفر لاویان گفته می شود. ↑

1. 1. . sefra 9:11 ↑

1. 1. . لاویان ۹:۲۱ ↑

1. 1. . همان ۲۰:۱۹ ↑

1. 1. . همان ۷:۱۸، ۱۱:۲۰، ۱۲، ۱۹، ۲۰، ۲۱٫ ↑

1. 1. . خروج ۱۹:۲۲ ↑

1. 1. . لاویان۱۶،۱۵:۲۰ ↑

1. 1. . Talmud، sanh، ۵۸b. ↑

1. 1. . Feldman D.M، Marital Relations, Birth control and Abortion in Jewish Law، schocken، New York، ۱۹۷۴، p38. ↑

1. 1. . پیدایش باب ۱۹ ↑

1. 1. . داوران باب ۱۹ ↑

1. 1. . اول پادشاهان ۲۴:۱۴ ↑

1. 1. . Swidler، Arlene ،Homosexuality and World Religions، Trinity Press International، ۱۹۹۳، p 112 -118. ↑