وضعیت قانونی موضوع مورد بحث برای سالیان متمادی چنین بوده است وپروند ه های مختلفی در انگلستان برای این ادعا وبه عنوان اصول کلی مربوط به حسابرسی شاهد آورد(پرونده لندن وبانک عمومی، ۱۸۹۵)

حسابرس به عنوان ماموری تعریف شد که وظیفه حفاظت از شرکت سهام‌داران را نیز به عهده دارد.(کریسمس و همکاران،۱۹۵۱)

۲-۶-حسابرسی ومسئولیت در مقابل اشخاص ثالث :

موضوع مورد حسابرسی مجموعه ای صورت های مالی است که درهر سال برای ارائه مستقیم به سهام‌داران تهیه می شود. اما این صورت ها به مثابه یک کالای عمومی برای طیف های مختلفی از سایر استفاده کنندگان نیز قابل دسترسی واستفاده هستند. مشکل اساسی حسابرسان در این زمینه این است که آیا آنان در مقابل اشخاص ثالث نیز ممکن است در اثر اتکا به صورت های مالی حسابرسی شده و دررابطه با اعمال مراقبت حرفه ای، مسئولیت دارند یا خیر؟ در طی سالیان متمادی، دادگاه ها و در سایر کشور های دیگر تلاش کرده‌اند که با تلقی مراقبت حرفه ای به عنوان وظیفه نانوشته غیر قابل انکار، پاسخ این سوال را بدهند. البته هیچ گاه توافق همگانی ‌در مورد این مسئله وجود نداشته است. این موضوع برای حسابرسان به طور ویژه وبرای حرفه حسابداری به طور کلی مشکلاتی را ایجاد ‌کرده‌است. در حقیقت مسئله منافع عمومی در این مورد مطرح بوده است. حسابرس قانوناً ملزم به حراست از شرکت وسهامداران آن در مقابل کیفیت ضعیف گزارشگری مالی است. زمان وتلاش های صرف شده در رابطه با چنین نظارتی، قبل از هر چیز، از منظر رفاه اجتماعی قابل ملاحظه است ومنافع شخصی حسابرسان وحرفه آن ها نیز در گرو این است که برای توجیه منافع مالی و اجتماعی حاصل از حسابرسی، مسئولیت خودرا وسیع تر تلقی کنند. اما مسئله این است که آیا گشودن بابی برای مسئولیت بالقوه حسابرسان در مقابل هر شخص ثالثی که ممکن است بر صورت های مالی حسابرسی شده اتکا کند منصفانه است یا نه. در این رابطه دادگاه ها در طی دهه های مختلف، عوامل کلیدی گوناگونی را برای گشودن معما مورد استناد قرار دادند.نخستین عامل، ترکیبی از عواملی است تحت عنوان قابل پیش‌بینی بودن و نزدیک بودن به طور منصفانه ومعقول، مورد اشاره قرار می‌گیرد. وآن عبارت است از این که حسابرس بتواند در شرایطی که بین شرکت واشخاص ثالث قرابتی قابل ملاحظه برای اتکا بر صورت های مالی وجود داشته باشد. مسئولیت خودرا ‌در مقابل‌ این اشخاص به گونه ای منصفانه ومعقول تعریف کند. این اصل عمومی وپیچیده در طی مجموعه ای از تصمیم های حقوقی در آمریکا تکامل یافته است.(لوین وریان ،۱۹۶۸)

در سال های اخیر ،تدوین کنندگان خط مشی حسابداری، کیفیت های اصلی گزارشگری را درقالب مربوط بودن وقابل اعتماد بودن تبیین وتجویز نموده اند. از آن جا که حسابرسان معمولاً برای اظهار نظر در این مورد که صورت های مالی حسابرسی شده بر تصمیمات استفاه کنندگان تاثیرگذار بوده وبیانگر پدیده‌های اقتصادی است یا خیر مسئولیت های حرفه ای وقانونی دارند لذا این گونه موارد برای حسابرسان حائز اهمیت است. این موارد حاکی از چنین برداشتی است که حسابرسان از تصمیمات استفاده کنندگان آگاهی دارند و می‌توانند پدیده هایی اقتصادی قابل گزارش وقابل تأیید را مشاهده وآزمون کنند.(محمد رضا ‌نیک‌بخت وحسین مهربانی،۱۳۸۵)

۲-۷-تقلب در حسابرسی صورت‌های مالی:

۲-۷-۱-تعریف تقلب :

یعقوب زرگر(۱۳۹۱)تقلب دامنه ای گسترده از اختلالات واعمال غیر قانونی را دربر می‌گیرد که از طریق ارائه نادرست عمدی ،مشخص وتعیین می شود.تقلب از بسیاری از جهات از جمله مالی، شهرت ومعروفیت سازمانی، کارکردهای روانی واجتماعی واثرات ‌و پیامد های منفی بر سازمان می‌گذارد. ‌بر اساس مطالعات مختلف، ضررهای پولی حاصل از تقلب بسیار بااهمیت هستند. مخارج وهزینه های کل تقلب از نظر زمان، بهره وری ‌و شهرت مانند روابط با مشتری، بی حد واندازه است. با توجه به شدت زیان وارده وتأثیر مالی حاصل از فعالیت های متقلبانه، سازمان‌ها به طور جبران ناپذیری دچار آسیب می‌شوند. ‌بنابرین‏ داشتن برنامه قوی وتوانمند برای تقلب بسیار بااهمیت است. این برنامه شامل هوشیاری وآگاهی، پیشگیری وبرنامه های کشف تقلب است فرایند ارزیابی خطر تقلب درداخل سازمان را نیز دربر می‌گیرد.طبق بخش ۲۴ استاندارد های حسابرسی مربوط به تقلب، اشتباه عبارت است از هر گونه تحریف سهوی در صورت‌های مالی (شامل مبلغ یا مورد افشا ) مانند:

-اشتباه در گردآوری یا پردازش اطلاعات مبنای تهیه صورت های مالی

-برآورد حسابداری نادرست ناشی از نادیده گرفتن یا برداشت نادرست از حقایق موجود

-اشتباه دربه کارگیری استاندارد های حسابرسی مرتبط با اندازه گیری، شناسایی، طبقه بندی، ارائه یا افشا

۲-۷-۲-طبقه بندی انواع تقلب:

به طورکلی تقلب به سه شکل زیر انجام می شود:

-فساد مالی: به عنوان تقلبی تعریف می شود که در آن متقلبان از نفوذ خود در یک تراکنش مالی به منظور کارپردازی برای منافع شخصی خود یا شخصی دیگر، به غلط استفاده می‌کنند؛ مانند پذیرش پورسانت ‌و درگیر شدن درتضاد منافع، رشوه خواری، باج گیری و زورگیری اقتصادی

-سوءاستفاده از داراییها: دزدی یا استفاده نادرست از دارایی‌های یک سازمان است، مانند ترفند های نقدی دزدی، کالا دزدی، دزدی سایر داراییها و استفاده غیر قانونی از داراییها به عنوان دارایی شخصی

-تقلب گزارشگری مالی: عبارت است از تحریف عمدی ‌در نتایج صورت‌های مالی برای ارائه تصویر نادرست از شرکت، مانند بیش نمایی داراییها وکم نمایی هزینه ها )احمدعلی یزان پناه،۱۳۹۲)^[۷]

۲-۷-۳-روش های کشف وپیشگیری تقلب:

به طور کلی تقلب دونارسایی بنیادی دارد که درنهایت ممکن است به کشف بینجامد؛ ساختار و پیش‌بینی پذیری

-ساختار: ماهیت چرخه ای تقلب، ساختاری از عناصر و مسیری به هم چسبیده را نشان می‌دهد. بدین سان که یک نفر مجرب ‌و متخصص حتی با نگاهی گذرا به برخی جنبه‌های این چرخه می‌تواند با ارزیابی‌های خود از تمام ترفند های متقلبانه ونیتها ‌و محرک های آن پرده بردارد.