نقد: در این بررسی پژوهشگربه خوبی نتایج مثبت آموزش را نشان داده است ولی ‌بهتر بود به جای تفکیک دو روش آموزشی مفید، تلفیقی کارمی کرد .

پژوهشی توسط آوازه و همکاران ‌در سال‌ ۱۳۸۹ با هدف بررسی آگاهی ،نگرش وعملکرد زنان درخصوص تغذیه و ورزش وارتباط آن با عوامل خطربیماری های قلبی و عروقی انجام شد.در این مطالعه‌ توصیفی، مقطعی وسیع سبک زندگی و عوامل خطرزای بیماری‌های قلبی و عروقی در سطح شهر زنجان با بهره گرفتن از پرسشنامه استاندارد مونیکا مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه داده های مربوط به ۹۹۷ زن بالای بیست سال مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اکثریت نمونه های مورد پژوهش از اثر ورزش و تغذیه‌‌ی سالم در پیشگیری از بیماری‌های قلبی، عروقی از آگاهی(۷.۶۶٪) و نگرش (۴.۶۲٪) در سطح خوب برخوردار بودند. اما تنها ۶.۲۳ نمونه ها در زمینه‌ی ورزش و ۱.۲۴٪ در زمینه‌ی تغذیه دارای عملکرد خوب بودند. واحدهای مورد پژوهش با انجام ورزش ارتباط معنادار آماری نشان داد. ولی بین میزان آگاهی واحدهای مورد پژوهش در خصوص تغذیه با میزان قند خون، فشار خون و کلسترول و عملکرد ارتباط معناداری مشاهده نگردید. آگاهی و دانش به تنهایی نمی‌تواند عملکرد افراد را تضمین نماید. لزوم انجام مداخلات جهت ارتقای رفتارهای بهداشتی ضـروری است.

نقد: در این بررسی پژوهشگربا درنظر گرفتن شاخص های آزمایشگاهی پایه ای محکم برای نتایج بررسی خود لحاظ ‌کرده‌است که بسیار حائز اهمیت است واین بررسی می‌تواند نشان دهنده ی خلا آموزش درخصوص عملکردهای بهداشتی باشد.بهتر بود پژوهشگربا مداخله ی آموزشی ارتقائ عملکرد را نشان می‌داد.

درمطالعه ایی که توسط آرزو رسولی و همکاران درسال۱۳۸۸با عنوان بررسی تاثیر برنامه آموزش بهداشت تلفیقی برآگاهی،نگرش وعملکرد تغذیه ای دانش آموزان دختر مدارس راهنمایی شهر بجنورد بر روی۱۱۵ دختردانش آموز انجام شد، نشان می‌دهد میانگین آگاهی دانش آموزان گروه مداخله پس از آموزش از۱.۱ ±۲.۶ به ۱.۱ ±۹.۸، نگرش از۳.۱±۶.۵ به ۳.۱±۳.۸ وعملکردصحیح از۳.۱±۰.۵ به ۳.۱±۸.۶ افزایش یافته است ( ۰.۰۰۱=α).

نقد: در این بررسی ارتقاءنگرش دانش آموزان قابل توجه می‌باشد ولی عملکرد صحیح افزایش قابل توجهی را نشان نمی‌دهد.به نظر می‌رسد دوره ی آموزش ،کوتاه بوده یا متناسب با سن جامعه ی مورد پژوهش درنظر گرفته نشده است.

درمطالعه ایی رحیمی و همکاران با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد تغذیه ای زنان شاغل دانشگاه علوم پزشکی تبریز و مداخله جهت اصلاح این متغیرها ‌در سال‌ ۱۳۸۸انجام گرفت. روش بررسی این پژوهش مداخله ای بر روی ۴۴۷ نفر از زنان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. ابتدا آگاهی، نگرش و عملکرد تغذیه ای نمونه ها با بهره گرفتن از پرسشنامه تعیین گردید. سپس مداخله آموزشی جهت دادن آگاهی درباره روش های تغذیه صحیح به صورت یک جلسه سخنرانی (حدودا دو ساعت) و ارائه یک کتابچه آموزشی انجام شدو۲ ماه بعد از آن ارزشیابی تاثیر مداخله به وسیله پرسشنامه انجام گرفت.

یافته هانشان داد قبل از انجام مداخله آموزشی، سطح آگاهی تغذیه ای خوب، متوسط و ضعیف به ترتیب ۷.۸۲٪، ۵.۱۶٪ و ۸.۰٪ بود و پس از انجام مداخله آموزشی، این درصدها به ترتیب به ۸۹٪ ، ۵/۱۰٪ و ۵/۰٪ تغییر یافت. اختلاف موجود معنی دار نبود. قبل از انجام مداخله آموزشی، سطح نگرش تغذیه ای خوب، متوسط و ضعیف به ترتیب ۲۹٪ ، ۱۹.۶۲٪ و ۹۵.۸٪ و پس از مداخله به ترتیب به ۶.۳۳٪ ، ۳.۵۹٪ و ۱.۷٪ تغییر یافت. این تغییر قابل توجه نبود. قبل از انجام مداخله آموزشی، سطح عملکرد تغذیه ای خوب، متوسط و ضعیف به ترتیب ۶.۳۳٪ ، ۳.۵۹٪ و ۷۲.۵۷٪ بود و پس از آن به ترتیب به ۲۱.۱۵٪، ۳۳.۳۳٪ و ۴۶.۵۱٪ تغییر یافت. که تغییر معنی دار در عملکرد تغذیه ای مشاهده نشد. نتایج حاصله نشان داد که با وجود بالا بودن سطح آگاهی تغذیه ای این افراد، عملکرد آن ها در حد ضعیفی بوده، و ارائه آموزش به صورت سخنرانی و ارائه کتابچه برای تغییر عملکرد افراد کفایت نمی کند.

نقد: در این بررسی ، استفاده از آموزش های طولانی تر و شیوه های دیگر آموزش بر اساس تحصیلات و شغل پرسنل مورد آموزش ممکن است نتیجه مطلوبتری داشته باشد و ‌بنظر می آید نداشتن انگیزه برای زندگی بهترعلت چنین نتایجی می‌باشد، بهتر بود پژوهشگر با آموزش مناسب انگیزه ی افراد مورد نظر را برای داشتن زندگی سالم ،بالا می‌برد تا به نتیجه ی بهتری برسد.

درمطالعه ای به روش توصیفی توسط هزاوه ای و همکاران درسال۱۳۸۷ با هدف بررسی تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد تغذیه ای دانش ­آموزان دختر مقطع راهنمایی در ناحیه ۴ اصفهان بر روی ۱۲۰ نفر از دانش آموزان انجام شد. به منظور ارزیابی آگاهی، نگرش و عملکرد تغذیه­ای افراد از پرسشنامه ۳ قسمتی (مشخصات دموگرافیک- آگاهی-عملکرد ) استفاده شد که ۲ قسمت اول آن به وسیله خود گزارش دهی و قسمت عملکرد به وسیله مصاحبه تکمیل گردید. قسمت عملکرد نیزشامل یاد آمد ۲۴ ساعته خوراک بود که در ۳روز و به وسیله مصاحبه تکمیل گردید.نتایج نشان داد که ۵.۳۷٪ دانش آموزان ‌در مورد تغذیه سالم، آگاهی ضعیف داشتند در حالی که ۹۰٪از دانش آموزان عملکرد تغذیه ای نامطلوب داشتند. با توجه به یافته های این مطالعه مشخص است که درصد کمی از نوجوانان از عملکرد تغذیه مطلوب برخوردارند و در بسیاری از موارد نیز عملکرد آن ها مطابق دانش تغذیه ای نیست.

نقد: در این بررسی نیاز به آموزش هم در زمینه آگاهی و دانش تغذیه ای وهم بالا بردن انگیزه برای عمل به آنچه آموزش می بینند رابه وضوح نشان داده است.

دریک مطالعه نیمه تجربی شاکری نژادوهمکاران درسال۱۳۸۶باعنوان بررسی میزان تاثیراجرای برنامه آموزش تغذیه برآگاهی،نگرش و عملکرد دانش آموزان دخترمقطع راهنمایی شهراهواز درمورد کم خونی ناشی ازفقر آهن بر روی ۷۰ نفردانش آموزبا مداخله آموزشی درطی ۲ماه به صورت سخنرانی در۴جلسه وبحث گروهی در۳جلسه آموزشی ‌و چهره به چهره درمواردنیاز وتوزیع جزوه آموزشی برای گروه مداخله صورت گرفت. وپس ‌از دوره ی آموزشی وضعیت نگرش و عملکرد دانش آموزان افزایش معنی داری به اندازه حدود۵ امتیاز داشته است و نمرات آگاهی هم افزایش معنی داری داشته است. وبا اندازه گیری شاخص های خونی ،نتایج نشان دادند آهن خون افزایش چشمگیری داشته است.

نقد: آموزش رفتارهای صحیح تغذیه ای به منظوراصلاح الگوهای غذایی نادرست وافزایش جذب آهن دریافتی موادغذایی از جمله راهکارهای اساسی بوده است که در این بررسی به خوبی نشان داده شده است ولی مصرف قرص آهن هم تاثیر مثبت درافزایش شاخص های خونی داشته است.با توجه به عنوان پژوهش ،تداخل آموزش تغذیه ای ومصرف قرص آهن سبب کاستی پژوهش شده است.